Od dnia 20 lipca 2013 r. dokumenty bankowe, o których mowa w art. 95 ust. 1 ustawy z 1997 r. Prawo bankowe (czyli: księgi rachunkowe banków i sporządzone na ich podstawie wyciągi oraz inne oświadczenia podpisane przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych banków i opatrzone pieczęcią banku, jak również sporządzone w ten sposób pokwitowania odbioru), w postępowaniu cywilnym jest traktowany jako dokument prywatny, czyli zgodnie z art. 245 k.p.c. jest dowodem tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie w nim zawarte.

Dokument taki, w tym bankowy tytuł egzekucyjny, nie stanowi dowodu faktu w nim opisanego, a jedynie dowód, że osoba upoważniona przez bank złożyła oświadczenie, że fakt taki miał miejsce. Art. 95 ust. 1 Prawa bankowego do dziś stanowi, że dokumenty te mają moc prawną dokumentów urzędowych, ale tak nie jest – wystarczy spojrzeć na dalszą część tego przepisu – art. 95 ust. 1a – moc prawna dokumentów urzędowych, o której mowa w ust. 1, nie obowiązuje w odniesieniu do dokumentów wymienionych w tym przepisie w postępowaniu cywilnym.

Uwaga: to samo czyli brak mocy prawnej dokumentu urzędowego w postępowaniu cywilnym dot. dokumentów wystawianych przez fundusze inwestycyjne. (czyt więcej: wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie, I ACa 331/17 LEX nr 2432056, wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie I ACa 783/16, LEX nr 2184519).

Adwokat dr Joanna Dominowska