Przedmiotem niniejszego artykułu jest określenie wzajemnej relacji ustawy prawo własności przemysłowej i ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, a także poszczególnych norm oraz przyznanych przez obie ustawy roszczeń.

Wykazano, że odmienny przedmiot regulacji i różny cel ochrony pwp i uznk, powodują, że nie znajduje uzasadnienia określanie ani stosunku całych ustaw, ani poszczególnych norm w kategoriach lex specialis – lex generalia. Scharakteryzowano sytuacje kumulatywnego i alternatywnego zbiegu norm i wynikających z nich roszczeń. Opisano także przypadki prakseologicznej sprzeczności norm uznk i pwp. Widoczna jest ona zwłaszcza w odniesieniu do ochrony zarejestrowanych i niezarejstrowanych znaków towarowych.

We wnioskach końcowych podkreślono, że zakazy przewidziane w uznk nie mogą zastępować ochrony wynikającej z przepisów regulujących prawa bezwzględne (patent, znak towarowy, wzór przemysłowy itp.) ani powodować takiej samej ochrony i w takich samych sytuacjach, co pwp. Dodatkowo kumulacja roszczeń ochronnych nie może doprowadzać do tego, aby przepisy jednej z ustaw wkraczały w regulację drugiej.

Należy więc zarówno w odniesieniu do kumulacji, jak i kolizji norm dokonywać wykładni mając zawsze na uwadze założenie racjonalności ustawodawcy i domniemanie konstytucyjności przepisów oraz poszukiwać takiego rozumienia zbiegających się norm prawnych, które pozwala pogodzić ich istnienie w systemie.

Joanna Dominowska
Państwo i Prawo, z. 9 (811) z 2013 r.