Zdarza nam się, że klienci mieszkający za granicą podejmują tam procedurę zmiany swojego nazwiska na przykład po rozwodzie lub nazwiska dziecka w wyniku ograniczenia lub pozbawienia władzy rodzicielskiej. Uznanie orzeczenia sądu zagranicznego o wyrażeniu zgody na zmianę nazwiska nie wymaga uznania sądu polskiego i można od razu rozpocząć procedurę administracyjną przed urzędnikiem stanu cywilnego. Zgodnie z informacjami na stronie rządowej wniosek można złożyć w konsulacie RP lub w urzędzie stanu cywilnego w Polsce (osobiście lub z pośrednictwem pełnomocnika). Dodatkowo osoba zamieszkała za granicą może złożyć taki wniosek za pośrednictwem konsula, wskazując kierownika urzędu stanu cywilnego, któremu wniosek ma zostać przekazany.
Rozstrzygnięcia zagranicznych organów dotyczące zmiany nazwiska, jako sprawy cywilne w znaczeniu użytym w art. 1145 i art. 1149 Kodeksu postępowania cywilnego, podlegają uznaniu w Polsce z mocy prawa bez potrzeby prowadzenia w tym zakresie postępowania delibacyjnego, a w związku z tym mogą być podstawą wpisów w aktach stanu cywilnego stosownie do treści art. 108 ust. 1 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego.
Każdorazowo istotnym elementem procesu uznawania zagranicznych orzeczeń w zakresie imienia i/lub nazwiska jest ocena przeszkód wymienionych w art. 1146 k.p.c., m.in, brak prawomocności orzeczenia, czy sprzeczność orzeczenia z podstawowymi zasadami porządku prawnego RP. Z uwagi na wielość stanów faktycznych – kierownik urzędu stanu cywilnego, każdorazowo, indywidualnie traktując każdą sprawę dotyczącą uznawania zagranicznych orzeczeń w zakresie zmiany nazwiska, podejmuje autonomiczną decyzję w sprawie dokonania bądź odmowy dokonania czynności na podstawie orzeczenia organu państwa obcego. https://powroty.gov.pl/uznawanie-orzeczen-sadow-zagranicznych-w-sprawach-cywilnych-i-handlowych-5316
