Artykuł dotyczy relacji między wykonaniem zastępczym przyznanym przez ogólne przepisy kodeksu cywilnego a szczegółowymi regulacjami w odniesieniu do umowy najmu. Autorka stoi na stanowisku, że pomimo niewątpliwej relacji lex specialis – lex generalia w odniesieniu do tych przepisów, szczególny art. 663 kc nie uchyla ogólnego art. 480 kc, ponieważ nie istnieje między nimi sprzeczność.

W związku z tym wierzycielowi – najemcy w stosunku najmu również, tak jak każdemu innemu wierzycielowi, przysługuje uprawnienie do zwrócenia się do sądu, aby ten ukształtował stosunek prawny i orzekł o wykonaniu zastępczym.

Takie sądowe orzeczenie da również wierzycielowi pewność co do tego, które nakłady są konieczne, a może nawet zapewnić mu wcześniejsze uzyskanie środków niezbędnych do takiego zastępczego wykonania, dzięki czemu uniknie on ponoszenia często poważnych kosztów na rzecz czyjejś własności.

Joanna Dominowska
Przegląd Sądowy nr 7-8 z 2013 r.